مقدمه

آنچه که برای بسياری از معلمان و دست‌ اندرکاران آموزش و پرورش و خانواده‌ها مطرح است، اين که در امر يادگيری و پيشرفت تحصيلی دانش‌آموزان، عملکرد گروهی و همکاری ميان آنها مهم‌تراست يا رقابت انفرادی؟
در گذشته اعتقاد بر اين بود که کلاس درس بايد از آرامش و سکوت مطلق برخوردار باشد و نيز دانش‌آموزان را به رقابتی سخت و تنگاتنگ با يکديگر وا می‌داشتند. اما امروزه بسياری از مدارس در صدد استفاده از برنامه‌هايی هستند که دانش‌آموزان را به بيان عقيد و همکاری و مشارکت در يادگيری دعوت می‌کنند، در دهه‌های اخير يادگيری مشارکتی و همکاری و تعاون در گروه، موضوع بحث انگيزی در آموزش شده است و معلمان در حال تجربه کردن روش‌های يادگيری مشارکتی و گروهی هستند تا سطح آموزش را در کلاس‌های خود از لحاظ کمی و کيفی ارتقا دهند.در اين اقدام پژوهی تلاش کرديم چگونگی تأثيرروشهای مشارکتی برافزايش علاقمندی دانش آموزان پايه دوم راهنمايی مدرسه راهنمايی شهيدين پورمحمدی به درس علوم تجربی بپردازيم.